1/9/19

XXIII Nocturna de Noia: na procura do ritmo perdido



Remato agosto con máis de 230 kms. Xa son quilómetros.  Hai once meses que non facía tantos. Parece que todo vai ben. Agora toca ir aos adestramentos do club, facer costas e series.

Tras o regreso ás probas populares na Carreira das Areas de Carnota, os meus colegas de adestramento deixáronme so para participar na  XXIII Nocturna de Noia. De escusas van sobrados.

A idea era correr xa alto de pulsacións e comprobar o ritmo ao que se pode iniciar a temporada despois de tres meses de trote. Nunha mensaxe dese día dicíalle a Pilar que buscaba un ritmo entre 4.10 e 4.15´´ por km. Imposible pensar na situación do 2014 cando o ritmo fora de 3.44´´.

Asemade ía comprobar o resultado das novas zapas unhas Saucony ISO-2, suposta-mente algo máis eficientes cas New Balance 880.

Ao chegar a Noia comprobo que Emesport luce o poderío da súa carpa e do seu camión-pantalla.

Pouco quecemento. Saúdo a Diego do CAS. Suar algo sen cansar demasiado. Non me sitúo demasiado atrás, fronte ao realizado en Carnota.

O primeiro quilómetro iníciase en leve subida. Moita xente me adianta. Suave baixada e regreso cara ao centro. Primeiro km en 3.56´´. Reduzo algo a velocidade. Continúa pasándome xente. Cando vexo o ritmo do segundo km (4.30´´) penso que baixara demasiado o ritmo e volvo coller velocidade. Desde o terceiro quilómetro xa non me pasa ninguén. Son quilómetros entre 4.07 e 4.13 ´´. 
Primeiro paso por meta. So quen estivo demasiados meses sen correr pode levar esa cara de felicidade no medio dunha carreira

Trato de que non baixe o ritmo a pesares de ter a sensación de ir a menos mais comprobo que sempre vou adiantando compañeiros. Isto dáme máis folgos e convénceme da acertada táctica empregada (sempre ir gardando algo) Vou cómodo a ese ritmo. Nas pequenas subidas cústame algo máis pero ninguén me pasa. Con bastantes  atletas teño palabras de ánimo especialmente cando só restan dous quilómetros. Nos últimos mil metros collo a un de Outes e case obrígoo a que me siga e xa na recta de meta animo a quen levo diante para que force e non o pase (custoume non adiantalo)
Entrada en meta sen adiantar...

O percorrido foi mudado desde o 2014. Agora é moito máis polas principais rúas do casco histórico. Desde xeito hai moito máis público (amolaba un pouco ver  xente tomando cervexas, racións e ti correndo). A organización coidou moito o circuíto pois onde non había luz puxeron un xerador cun potente foco e onde había chanzos puxeron unas rampla de madeira.

Foron dúas voltas duns 3700 metros. Loxicamente non se chegou aos oito quilóemtros anunciados.

Volvo gozar do asfalto. Dos adestramentos acompañado ou en solitario.

Resultado: 31.07´´ a 4.11´´/km. De 94 na clasificación absoluta (sobre un total de 319 chegados a meta) e de 8º na categoría.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Grazas por deixarme a túa opinión