Despois
da proba de Dorneda, na semana seguinte só trotei 23 km e unha sesión de
ximnasio. Nesta semana xa foron 53 km e dúas sesión de ximnasio. Ti ven a
oportunidade de trotar con Elisa e con Pili (cantos meses sen facelo…) As
molestias en abdutores e abdominais continúan. Nin con sesión de osteopatía nin coa quiropráctica amañei nada. Ambas as
dúas especialistas coinciden no mal funcionamento da miña cadeira dereita. Se
troto as molestias en repouso son notables e non troto son algo menores. Vamos
que feito una merda.
Sen a
compaña de Raúl participei na III Legua Solidaria Malawi na Coruña de 7.300 metros. E que
burriño son… cometín o mesmo erro ca o ano pasado.
Hai xa un ano decidirá participar nesta proba despois de non ir á Maratona de Porto
2012 posto que a pubalxia estábase a facer notar.
Tras o
escaso quecemento, a foto co Club de Atletismo Sada, e a espera rodeado de
amigos, fixen una saída moi tranquila, deixando que Jose e Roberto se me foran
marchando. Collo un ritmo moi tranquilo na baixada ata o Oceanográfico.
Vexo como o grupo vaise estirando e localizo a un compañeiro de categoría uns metros por diante (xa sei que Emilio Martínez vai por diante) Na subida cara á rotonda de Adormideiras vou moi cómodo e case detrás do atleta da miña categoría. Pouco a pouco van ficando detrás compañeiros.
Vexo como o grupo vaise estirando e localizo a un compañeiro de categoría uns metros por diante (xa sei que Emilio Martínez vai por diante) Na subida cara á rotonda de Adormideiras vou moi cómodo e case detrás do atleta da miña categoría. Pouco a pouco van ficando detrás compañeiros.
Na
primeira baixada cara a hípica reflexiono detrás de compañeiro-rival de
categoría: corro para ganarlle a unha persoa
ou para gozar da proba. Nese intre, adiántoo e esquezo a idea de ir detrás
del gardando forzas.
Hai
moita xente animando na zona da Hípica e fico abraiado polo ánimo constante que
recibo da xente do CAS.
Chego
ben ao segundo e último xiro no Oceanográfico. Na dura subida seguinte trato de
alonxarme dos rivais que veñen por detrás e mesmo vou aumentando o ritmo
durante un quilómetro ata que me decato que aínda non estamos na meta, que
aínda falta unha volta: o mesmo erro ca hai un ano. Non pode ser. Non o podo
crer. Dobremente burro.
Como
vexo que non hai cabeciña espero ter pernas para manter a distancia. Agradezo
un montón os folgos e consellos do mestre Bernardo que hoxe non participou.
Trato
de manter o ritmo ata a alta e lonxana rotonda de Adormideiras e alí, vendo á
xente que ven por detrás, valorar a situación. Teño a Roberto cada vez máis
preto, parece que a tirada estáselle facendo longa de máis.
Para a
miña sorpresa, teño una vantaxe de bastantes segundos, polo que sen confiarme e
gardando algo de forzas. Inicio, agora si, a derradeira baixada. Adianto a
algún atleta máis a quen animo para que se me enganche e veña detrás, mais non o
conseguirá. Na derradeira curva, subindo cara á Hípica, vexo que por detrás non
hai risco de sprint e déixome ir ata a meta.
Resultados:
27.23´´ nos 7.300 metros da proba, 24 na clasificación xeral (fixeron meta 722
atletas) e 3º na da categoría. O ritmo foi de 3.46´´ ao quilómetro, non o podo
crer. Fixen 20 segundos máis ca hai un ano.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Grazas por deixarme a túa opinión