Remato xaneiro con 209 km. Pero na segunda quincena tan so saíron 30 km. Os problemas non deixan de xurdir nos isquios e xemelgos. Nin cambio de zapas (a Adidas Boston) nin os tratamentos con fisio e quiropráctica semellan dar resultado. Houbo un día que tan so puiden trotar setecentos metros, varios tan so 3 ou 5 quilómetros sen molestias. Vamos que todo vai fenomenal.
Como o grupo de Montrove ia xantar nas terras luguesas participei na XIII Lugo Monumental, unha das probas que máis me gustan (tempos aqueles de baixar dos 37´). A idea era rodar e comprobar se o isquio esquerdo aguantaría ata a meta e senón … abandonar pois esta é unha proba realmente cómoda para facelo.
Saín practicamente de último ao carón de Raúl. De feito tardamos case un minuto e medio en cruzar o arco de saída (nunca tal cousa me acontecera). Paseniño, paseniño fun collendo algo de ritmo e adiantando xente. Fíxoseme realmente raro ter que ir pola corda máis ampla do percorrido cando habitualmente fágoo pola máis curta pero non queda outra se desexaba mellorar o ritmo. Fago os dous primeiros quilómetros en case 10 minutos.
Na primeira volta
A medida que ía pasando xente fun charlando cos amigos e amigas que adiantaba, con Chema, con Teresa Corrales e con toda a xentiña do CAS (que grande familia) No km 2 paso de 642 no 5,700 de 398. O quilómetro 5 pasárao en 22´. Continuo mellorando pero o isquio vaise cargando. Trato de non forzalo pois non quero coñecer o seu límite antes de que se bloque.
Na segunda volta
Vou vendo diante a Óscar Souto, tamén do club. Cando o alcanzo decido falar con el para saber se quere compañía pois deste xeito obrigaríame a baixar o ritmo e chegar tranquilo á meta. Serán tres quilómetros nos que non deixo de animalo, de motivalo para tratar de mellorar algo o seu ritmo e de pasar xente. De feito pasaríamos a máis de medio cento de atletas. Motívoo nas subidas da muralla, nas zonas planas e nas baixadas. Facemos meta xuntos.
Foto de Anxel Xade
Na meta
Fotos de Tino Méndez
Resultado. Nesta ocasión non nada significativo pois o importante foi que non rachei nin abandonei. Fago meta de 307 sobre un total de 1.240. Na categoría de 61, cun tempo neto de 42.43´´ a 4.17´´.
Xantar xeneroso e paseo polo fermoso rio Loio.
NOTA FINAL: como estou farto de case todo menos do asfalto, esta semana toca fisio e logo vou deixar as zapas (durante cantos días? Boa pregunta). Tratarei de ir ao ximnasio e buscar a comodidade das pernas.
Esta claro que sen Pili non son ná de ná.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Grazas por deixarme a túa opinión