O noso club participou, outra vez, nunha proba fóra do “telón de grelos”. Nesta oportunidade na media de Viana. Foi unha escusa perfecta para baixar ata o país irmán e degustar as súas exquisiteces culinarias (Casa Pasto María de Perrelda), especialmente as súas sobremesas: toda Viana do Castelo está chea de confitarías, tendo coma doce máis sobranceiro as “bolinhas de Berlín” da confeitaría Natario. Creo que Isa, Eva Pepe e un servidor viñemos con algún quilo de máis. Como non todo ía ser correr, collemos un magnífico hotel con SPA.
Viana do Castelo está, sinxelamente, espectacular. Que envexa. Como coidan o territorio, o urbanismo, o “público”. A organización case perfecta (mágoa de consigna). A bolsa do corredor é moi xenerosa por tan só cinco euros de inscrición (20 na Vig-Bay deste ano). A proba moi fermosa pero non para facer marca.
Como o meu estado físico (semanas con doenzas e poucos entrenos) non era o mellor, decidín ir de menos a máis, coa idea dun adestramento rápido buscando o control do ritmo.
Fago a saída moi atrás conscientemente. No primeiro quilómetro vou falando con Quique, un amigo de Carnota, e, logo, paseniñamente, aumentado o ritmo. Paso o quilómetro 5 a unha media de 4,30´. Cómodo e contento por saberme controlar. O 10 fágoo en 42,12 (neto) Desde o segundo quilómetro só me adianta unha persoa no 12. Paso a moitísima xente. A estrada está ateigada de corredores que vou esquivado xente facendo un slálom de moitos quilómetro (eu que gosto tanto de facer sempre unha liña recta buscando o percorrido máis curto...). Desde o 15 fago un ritmo por debaixo de 4 minutos por quilómetro. Entro na meta con forza e á par dun vigués ("ei vigués non te deixes adiantar na meta por un coruñés", dígolle). Sonrimos conxuntamente.
Resultados: Neto 1.25.20 (bruto 1.25.42) no 10 km 42.12. Segunda parte máis rápida. Na xeral de 223 sobre 1.783 e na categoría de 33.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Grazas por deixarme a túa opinión