XXIII Carreira das Areas de Carnota: semana entre amigos

Foron 59 km correndo e uns 29 camiñando.

Iniciei a semana camiñando con Montse e Antonio polas Fragas do Eume ata Caaveiro, xantando na Taberna do Río Covés. Despois houbo catro días de trote incluíndo, o sábado, a participación na XXIII Carreira das Areas de Carnota. Ese mesmo día e coma mesma compaña, subimos Monte Louro. O domingo fixemos una andaina circular desde Louro a Taxes.

 Participar na proba de Carnota ten sempre un aquel (como empregan na zona esta verba…) especial. Chea de amigos e amigas (onde estabas Inés?) nunha paraxe idílica. Por terceiro ano consecutivo o concello fai cambios na saída e na chegada…

O dorsal foi entregado por una alumna que pasa aquí o verán. Vou saudando coñecidos e mesmo xente do club (Mª Luísa, Adrián, Juan, Julio). Tiramos una foto con parte da representación.

Este ano deunos plantón Angel Carracedo. Non atopo a Paloma e a Antonio. No quecemento agardo por Carmen. Fago con ela o seu último quilómetro. Entra en meta como a primeira fémina na distancia de 5.000. Parabéns, campiona.

Colócome na terceira liña de saída detrás de José Manuel R. Tajes. Ao iniciarse a proba un “elemento” case nos tira a varios participantes ao adiantarnos nos primeiros metros. A pesares diso, semella que só un atleta forza o ritmo na saída. Faise un grupo de trinta corredores. Durante o primeiro quilómetro a proba descorre por asfalto, rematando o mesmo o grupo estírase e eu fico descolgado (moitas veces teño pensado que como atleta son dos primeiros dos malos…)

Na entrada na area, Tajes vaime collendo metros. Tirando en dirección Maceiras. Vou só. Ao pouco un atleta pásame moi rápido. Trato de ir con el. Non podo. Pero curiosamente tampouco se achega ao grupo de catro corredores nos que vai Tajes. Teño a uns dos amigos tirando fotos (grazas Arturo). En Maceiras damos a volta para facer a tirada longa ata Boca do río (uns cinco quilómetros). A marea está iniciando a subida polo que a área está en condicións estupendas para trotar.

Ao pouco de iniciar esta tirada, collo ao rapaz (sempre son rapaces) que me adiantara. Dígolle que se poña detrás para protexerse do nordés que nos da de fronte. Aguanta un quilómetro e, de novo, cambia o ritmo e vaise uns metros. O grupo de Tajes xa non aumenta a distancia. Chegando á metade da tirada volvo ver a Arturo tirando máis fotos. Tras pasar a metade da tirada collo ao rapaz e vexo que me vou achegando ao grupo de catro. Queda descolgado un, pásoo. Estes últimos cincocentos metros antes de Boca do Río están cheos de regatos. Hai que mollarse. Como me gusta esta proba... e sempre esquezo o dura que se fai.

Dando a volta en Boca do Río vexo que teño a Tajes moi preto. AO collelo a el e a  Ramón Canosa, este dime que vaimos xuntos tirando. Póñome diante e tiro, tiro, tiro. Son metros que inmortaliza a presidenta do meu club de Fans (grazas Marisa). Abandonando a área comprobamos que está moi seca e branda. É Tajes que vai diante na pasarela de madeira que nos leva ata o asfalto. Cando o pisamos, póñome de primeiro, dígolles que non teño sprint (xa estou cando de dicir isto) e comezo a forzar todo o que podo. Forzo, forzo. Sinto a respiración de Tajes detrás. Cando faltan uns cen metros pregúntanme cantos faltan. Ao responderlles, fan un cambio de ritmo, fico tirado e só.

Blas e Rakel son testemuñas da ausencia do meu cambio de ritmo (grazas, colegas). Na meta sácanme nove e sete segundos.

Resultados: 41.33´´ (é o peor tempo que teño na proba mais hai que ter en conta que nunca a distancia é a mesma) coa posición 26 sobre un total de 181. Na categoría fago 3º detrás de José S. Leis e de José M. Tajes, que grandes!!! Por fin vexo a Paloma e Antonio. Comparto con eles os momentos posteriores á carreira. É sempre un pracer.

A pesares da compaña da presidenta do club de fans e da súa familia, non teño paciencia para agardar polo trofeo. Regreso a Louro para ir xantar ata Caldebarcos (zamburiñas e polbo á grella, e parrillada de peixe.

Pola tarde tocou subir o Monte Louro. Había moitos anos que non o facía. Unhas vistas ben fermosas e una compaña moi agradábel. O domingo fixemos una andaina circular desde Louro ata Campo de Cortes, Taxes e regreso. Foi un pracer visita as capelas do Espírito Santo, San Marcos e A Magdalena en boa compaña así como amosarlles o camiño dos muíños aos meus acompañantes. Rematamos a mañá cunha tapa e unha caña:

Unha semana entre amigos.