I Trail cidade da Coruña

Nos oitos primeiros días do mes fixen 98 km en seis saídas e con unha tirada de 17 e outra de 25. Ía sendo hora de aceptar algún reto e de tratar, de verdade, a busca da posta a punto. As culpables? As mulleres. En primeiro, lugar aceptar o reto de levar á Vig-Bay a dona Laura, na que será a súa primeira media. En segundo lugar, e visto que non chegarei en condicións óptimas á maratona da Coruña, propúxenlle á miña colega de quilómetros acompañala en C-42 para un obxectivo en torno a 3.30´.

Na segunda semana do mes (64 km), as cousas torcéronse un pouco e estiven varios días sen poder trotar. O xoves saíron 15 km, o venres fixemos a tirada longa (23 km), o sábado 13 de recuperación e o domingo 13, incluíndo a participación no I Trail da Coruña (mentres seis fenómenos do CAS facían a Marató de Barcelona e moitos outros compoñentes do club a súa tirada longa semanal)

I Trail cidade da Coruña

Non sei como Pili aínda se deixa lear… Chegamos con moito tempo para recoller dorsais e facer o quecemento tratando de coñecer o percorrido e as súas subidas. Só debemos acertar no primeiro quilómetro e medio (durísima subida despois de deixar o castro de Elviña) pois axiña baixamos ata o lugar de saída. Tempo de saudar a amigos e coñecidos e trotar aínda un pouco máis.

Saída puntual e, para miña sorpresa, nos primeiros cen metros véxome moi adiante. Na seguinte centuria, e antes de iniciar a primeira subida, calculo a miña posición: 17-20.  Cando pica para arriba trato de non forzar e seren conservador (como se fai iso?). 

Aguanto ben a posición e na durísima subida, que fixera con Pili, vexo que o experto que levaba diante deixa de trotar e ponse a camiñar. Pois me digo, se os expertos camiñan, eu tamén. Segundo deixamos de subir, adianto posicións pero inmediatamente viña outra subida, cortiña pero dura. Na baixada, por camiños estreitos e de terra, a xente que levo diante impedíame ver ben o percorrido polo que decido adiantalos en canto me foi posible, mesmo a tres dunha tacada nun cambio de ritmo que parecía máis ben de pista. Xurde algo de lama.

Rematando a primeira volta, alguén da organización, canta as posicións: 7 e 8, dinnos aos dous que íamos xuntos. Rematando a primeira volta, por diante da facultade de Dereito, saúdo a varios cativos, a Miguel e a outros coñecidos (que farán aquí?, a quen virían animar?)

No inicio da segunda volta, comprobo que calculara mal as miñas forzas e que saía rápido de máis. Manteño a posición no primeiro quilómetro pero na subida dura e longa, que fago practicamente camiñando, son adiantado por tres compañeiros. Na seguinte subida, pásame outro máis. Pero na baixa comezo a atoparme mellor, a recuperar e a pensar e ir a polos de diante. Pouco a pouco voume achegando onda eles pero… na derradeira subida, no remate do derradeiro quilómetro, vánseme.

Na entrada en meta fago unha pequena homenaxe ao club:

Resultados: tardo en facer os case 11 quilómetros 52.14´´ (de 13 na absoluta sobre un total de 259 chegados e de 2º na categoría 45-54) Recoñezo que sufrín moito por non calcular ben as forzas (é o que ten estar moitas semanas sen competir) e tamén sufrín polos, agardados comentarios negativos de Pili. Pero… a ela encantoulle e ademais rematou de 1ª muller. Agardar polos trofeos… ben acompañado e pasando frío.

Cara onde estaría mirando? Ao caixón máis alto?

Segundo trail rematado. Molestias nunha deda.
Fotos da Voz de Galicia, Runningplus, Pichyaxesta e de Meizudo.

Rematando a primeira volta (grazas Runningplus)