Despois
da Media da Volta á Ría descansei uns días pois un xemelgo estivo protestando.
O venres, despois dunha sesión dunha hora no ximnasio de fitpower, participei na I Carreira Nocturna de Sada.
Dous feitos a salientar: a capacidade do club de mobilizar a tantas familias
(espectacular ver aos cativos e cativas facendo deporte) e a marabillosa visión
de rúas ateigadas de mulleres facendo o quecemento previo a unha carreira. Sen
dúbida froito do traballo e da motivación das fantásticas adestradoras María e
Raquel. Por certo, ao rematar a proba o presi comentaba que probablemente sexa
a primeira proba mixta na que a porcentaxe de mulleres participante moi
semellante á dos homes. Todo (TODO) o recadado foi para á Cruz Vermella, case
2.000 euros.
A
proba... como todas ultimamente. Saio ben, corro ben pero fago malos tempos.
Vin correr diante miña a moitos amigos que habitualmente non o fan. Mesmo Julio
deixoume a uns metros da meta acadando el o terceiro posto na categoría pero a
miña “vinganza” foi a de recoller a medalla do segundo (grande Alfonso) e
subirme ao caixón con Pili. A carreira fíxena moi regular soportando moi ben
que me foran pasando outros corredores. A ventaxe de correr na casa é que foron permanentes os ánimos dos membros do club que non participaron na proba.
Resultados: fago meta de 33 (de
261) e 4º cat. con 18.33´´ a 3.42´´ o quilómetro.
Sábado:
cea do club con outras 130 persoas. Como medrou a gran familia do CAS en tan so
cinco anos. Xa somos máis de 1.200. Impresionante. Xa van máis de 30.000
entregados a ONGs para causas solidarias. Debe ser que alguén está a facer as
cousas ben.
Domingo
regresamos á normalidade, 22 km con Pili. Total de quilómetros semanais: 50.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Grazas por deixarme a túa opinión