I Media Maratón de Ferrol: A Departamental

Na semana do 15 de setembro fixen 73 kms. Houbo un día con 14 x 300 entre  1.11´´ e 1.00´´, outro día tocou 5x2000 pero fixen 4 (chovía sen parar) entre 8.40´´ e 7.50´´ cando o planificado era entre 8.45´´ e 8.00´´. O domingo había que facer una tirada longa pero so saíron 18 km pois o corpo non deu máis de si.

Na semana do 22 fixen tamén 73 kms. Houbo un día con 14 series de 500 metros, as dez primeiras saíron entre 1.57´´ e 1.50´´ e as catro últimas entre 1.49´´ e 1.42´´ cando o planificado era entre 2.05 e 1.47´´. O venres con Pili e Julio fixemos o novo percorrido do Coruña-10. Domingo participei na:

I  Media Maratón Ferrol. A Departamental

Nesta ocasión Pili si se deixou convencer e fomos ata Ferrol para facer esta nova Media que parecía gafada no seu intento de posicionarse entre as medias de Galicia. Despois de recoller os dorsais (ata en iso tivo problemas na organización…) falamos e falamos cos amigos e compañeiros. O Club de Atletismo Sada sempre ten representantes en todas as probas. Os meus obxectivos estaban claros: que Pili gozara desta proba e eu baixar de 1.23´´. Se hai quince días en Porto era baixar de 1.25 agora tocaba forzar un pouco máis.

Pola noite choveu algo mais o día amañeceu ben fermoso. Pensamos que tal vez teñamos un pouco de calor de máis ao rematar.

Nunha saída moi puntual e case sen querer axiña me vexo colocado moi diante. Non levo présa. Vou buscando o meu ritmo, as miñas sensacións. Na primeira subida falo cun rapaz que está adestrando pensando na maratón de Amsterdam, quere ir a 4.05´´. Déixoo. Busco o meu ritmo. Os quilómetros só están pintados no asfalto polo que non vexo o primeiro. O segundo pásoo en 7.50´´. Vou coma un reloxo. Gústame. Como non somos moita xente deseguido véxome só. Ninguén a quen adiantar e ninguén por detrás.  Trato de convencer de que non me importa e que a maratón é un traballo individual. No tres, cólleme un atleta pero quédaseme moi pronto. Chegando ao remate do paseo marítimo de Caranza (onde tiñamos que dar volta para regresar ao porto de Ferrol) noto una respiración detrás de min. Durante case dous quilómetros váiseme pegando, cando por fin ponse ao meu par falamos. Trátase de Jorge Rodriguez do Castro de Lobariz. Corre na casa. Hai moita xente que o anima. Falamos dos que coñezo do seu club.

Cruzámonos cos amigos. Saúdo a Pili. Vai fresca coma unha rosa e sorrindo. Bo sinal. Vai acompañada por un atleta que só a abandonará nos derradeiros douscentos metros.

Vou por diante de Jorge ata a Praza de España, baixamos xuntos polo barrio da Magdalena (aínda está o chan mollado pola auga da noite e xa teño experiencia de caerme por aquí), subimos polo mercado modernista (como me gusta Ferrol). Rematamos a primeira volta en 40.27´´ (quilómetro 10,5.) Creo que vou rápido de máis pero síntome ben. A compañía é magnífica. Danos tempo para ir charlando. Durante algúns metros acompáñanos un ciclista do seu club. Ímonos achegando a algún de diante. Facemos as subidas xuntos.

Son quilómetros nos que gozo da distancia. Vou cómodo, con boa compaña, a bo ritmo. Que máis se podería pedir…

Para a miña sorpresa un rapaz pásanos forte no 15. Jorge cóllelle as costas. Eu acabo de comprobar que imos a ritmo de 1.20´. Creo que é demasiado rápido para min e que non chegarei a ese ritmo. Decido deixalos marchar (outra redacción alternativa): non lles podo seguir o ritmo e vánseme.  Tomo o xel que levaba para unha ocasión especial.

Na curva pechada para dar a volta en Caranza vexo que por detrás non hai problema a non ser un rapaz que ven lonxe pero a un ritmo moi forte. Sei que faltan poucos quilómetros. Vou moi cómodo nesta distancia. Creo que é a que menos mal se me da. Agora toca regular. Tratar de non perder ningunha posición e chegar á meta por debaixo de 1.23´.

Noutra curva pecha comprobo que o rapaz vaise achegando. Trato de forzar o ritmo e de que me colla o máis tarde posible. Vaino facer nas rúas previas  ao mercado. Non hai problema. Non hai sensación de derrota. Derradeira subida. Derradeira baixada. Vexo meta e saúdo coa man a canto cativo hai.

Resultados: 1.22.06´´  de 13 na xeral sobre un total de 245 chegados á meta e de 1º categoría, a 3.54´´ o quilómetro.

Tras cruzar a meta, saúdo e felicito aos compañeiros que me adiantaron. Como aínda ando con forzas inicio un trote en dirección contraria. Vou buscar a Pili. Animo a todos cos que me cruzo (recoñezo que me fixo moita ilusión que un destes atletas me dera as grazas na zona de aparcamento posto que os meus folgos entendeu que lle serviran de moito). No barrio da Magdalena vexo á Keniata de Montrove coa súa parella. Semella vir cansa pero tirando coma unha campiona. Vai entrar de segunda na clasificación de mulleres e de primeira na súa recentemente estreada categoría. Parabéns

A organización debe estar tranquila. Todo o que dependía do seu esforzo saíu estupendamente. Parabéns. Mauro afirma que este perfil ten unha subida acumulada de 190 metros.

Na meta están agardando por nós Pepe e Gonzalo. Recollida de trofeos. Ducha en Ferrol e xantar en Ares.

Unha boa marca e un bo resultado. Agora toca facer as tiradas longas, longas, longas…
As fotos da carreira son de José A. Paz Lobeiras.