Chegarei a bo porto?

O luns fixen descanso de asfalto pero non de ximnasio: abdominais e GAP, unha sesión con Juan e outra con Pili.

O martes foron 14 km con 13 series de de 500 metros planificadas entre 2.05 e 1.47´´. A primeira saíu a 2.15 e as restantes por baixo dos dous minuto, sendo as tres últimas en menos de 1.50´´. Confeso que non fixen as 14 senón, sendo os culpables Raúl e Álvaro cos que corrín dous minutos rápidos. O mércores houbo que cumprir con tristes compromisos sociais. O xoves foron outros 17 km con 3x4000 pero se o planificado eran a 17.20´´; 17.00 e 16.30´´, a primeira foi en 17.15´´ pero na segundo trabuqueime de ritmo e fixen a terceira (16.15´´) e mantiven o ritmo na última (16.15´´). O venres Pili deixoume só, pola chuvia e tirei uns 12 km mentres pensaba na entrega de premios do circuíto da Coruña, onde o CAS arrasou. Parabéns compañeiras e compañeiros.

O sábado, antes da enchenta de entrantes, callos e sobremesas na casa de Eva e Pepe…, fixen 8 km máis a un ritmo tan cómodo que tentado estiven a aumentar a tirada, pero a cabeciña ordenou parar e gardar forzas para a prevista sesión longa do domingo.

A tirada longa? Outro desastre. Nunca fixen unha tan lenta: 27 km en 2.07´ a 4.42´´/km. E aínda por riba os últimos quilómetros foron os máis lentos. 

Remato a semana con 78 kms e mes en 319. Creo que con estas sensancións non chegarei a un bo porto (colledes o chiste, non? porto-Porto)