IX Cross de Broña

O luns tocou repouso absoluto. Martes  foron 14 km e o mércores outros tantos pero con 2x3000 a 12.20´´ e 12.08´´. Xoves só 10 km con técnica de carreira e o venres 21 km. Modifiquei a tirada longa dos domingos porque ese día ía participar no fermoso e duro Cross de Broña. Sábado 1.200 metros de piscina e domingo … ata a praia de Broña. En total 69 km na semana.

O IX Cross de Broña (creo que xa é a cuarta ocasión na que participo) foi toda unha ledicia, tanto pola organización (erros sobradamente corrixidos polo esforzo e cariños postos) como pola xente coa compartín os sete quilómetros da proba:

-Nada máis chegar vin a Julio Vázquez e estiven con el uns minutos. Contoume que o día anterior fixera a de Noia e tamén xa levaba moitos quilómetros acumulados na semana.

-Logo vin a Karina e a José cos que fixen unha boa parte do quecemento. Percorremos algo da proba para lembrar como era o final da mesma.

-Despois con Javier, tamén do CAS, e José Suárez, quen para a miña esperanza competitiva, fixera o sábado a proba de Noia con duras condicións climatolóxicas.

-Tamén compartín o remate da proba uns minutos con Baltasar con quen ademais doutras historietas, comentámonos os nosos males deportivos.

-E, finalmente, a sorpresiña da Rabuda. Como me gusta vela de corto de novo. Tremenda ilusión vela e estar un bo anaco de tempo con ela, e, para ser malo, sen a súa parella.

Saín cómodo e rápido mais vexo que non vou diante. Mesmo ao rematar o primeiro quilómetro (3.45´´) aínda me pasa xente. Cando vou no segundo continúame pasando algún atleta. Nese segundo quilómetro (7.35´´), nunha das incontables subidas da proba, vexo que me vou achegado a José Suárez e a Javier, pero na baixada vánseme moito. Vou collendo un ritmo cómodo e vivo e no terceiro quilómetro para miña sorpresa adianto, por vez primeira neste verán, a José Suárez e a Javier.

Principiando as subidas de verdade, continuo mellorando posicións. Como outras probas… por atrás chégame Baltasar, falamos un ratiño e quedamos para cando remate a proba. Imos xuntos uns centos de metros pero na parte máis dura da durísima costa, váiseme. Lembro canto sufrín o ano pasado nesta subida e sen embargo, nesta ocasión ía tan mentalizado que case se me fixo curta (que barbaridade veño de escribir…) Na baixada non collo a ninguén e mesmo un rapaz que pasara na subida ponse ao meu carón ata os últimos metros nos que se me vai.

Entro na meta contento polas boas sensacións na proba. Creo que fago un tempo de 28.10´´, é dicir, algo peor que os outros anos pero sen tanto sufrimento. Remato, outra vez, de terceiro na categoría de máis de 45 anos. Creo, de novo, que ninguén de máis da miña idade entrou diante  de min. Aínda non temos as clasificacións oficiais...

Teño que facer un parágrafo especial á actuación do Club de Atletismo Sada. Fumos catro persoas e levamos catro premios. Karina por partida dobre (2ª na clasificación absoluta e tamén 2ª na da categoría), José A. (3º na categoría) e máis eu (3º na categoría). Javier non o puido facer mellor por diversos problemas estomacais padecidos na semana e que non é pertinente detallar.