Outra
semana estraña. Despois do dez mil de Sada, o luns fixen 15 km a un ritmo
decente. O martes non tiven gañas de facer as series que tocaban e o mércores
non puiden saír. O xoves volvín facer a tirada longa: 26 km con mellores
sensacións que nas semanas precedentes pero desde o km 20 as molestias nos
ísqueos e no pube impídenme manter o ritmo. Chego a casa realmente preocupado e
con malas ideas respecto da maratona de Porto. Sorpresivamente déixanme ir á
quiropráctica (pensaba ir na vindeira semana) polo que non teño case tempo de
facer os alongamento. Chégolle a Paloma bastante pesimista polas abondosas
molestias. Despois de pasar polas súas fortes e positivas mans saio con outro
outro ánimo. Dinme que só son sobrecargas que non hai ningunha inflamación.
Repouso o venres (fixen GAP no ximnasio e alongamentos) e o sábado fixen as
series que tocaban o martes: 15x400 entre 1.36´´ e 1.24´´. As seis primeiras
foron por riba de 1.30´´ e as restantes por baixo. As dúas últimas en 1.24´´.
Contento pero con poucas forzas
O
Domingo participei na II Carreira Popular dos Rosais dentro do Circuíto Coruña
Corre.
Quixen
achegarme cedo para facer un longo quecemento e compensar que a proba era só de
6.450 metros. Decátome que o percorrido é un continuo quebra-pernas. Primeiro
sube , logo longa baixada ata chegar ao Paseo Marítimo onde principia unha dura
subida. Despois bordease o Monte de san Pedro onde sopra un forte vento en
contra durante un quilómetro e ademais é de adoquín. Ao chegar ao Portiño
inicio a longa subida, primeiro moi dura, logo vai suavizando a cando está a
piques de rematar volve endurecerse para afrontar unha longa e pronunciada
baixada. Fago o quecemento a trote suave.
Uns
minutos antes da saída teño tempo de saudar a amigos e facer os últimos trotes
con Jesús. Dáme a explicación de porque hai tan pouca xente do CAS: andan
repartidos por toda Galicia competindo.
Poñémonos
xuntos na liña de saída e segundo iniciamos a proba, Jesús vaime collendo uns
metros. Na primeira subida (300 metros) hai xente que me pasa e tamén no inicio
da longa baixada (uns 1000 metros) mais ao chegar ao Paseo Marítimo comezo a
gañar posición sempre con Jesús a uns segundos. Fago detrás del dous
quilómetros e ao chegar ao Portiño póñome ao seu carón: dígolle que se me
enganche na longa subida que nos agarda e que logo tire na baixada. Na metade
da subida vexo que se me queda e eu sigo tirando (paso a cinco persoas) e ao
iniciar a baixada creo que eses cinco compañeiros pasaranme na baixada pero…
non acontece así. Só ao chegar ao remate da baixada pónseme en paralelo un
atleta pero na curva da entrada á zona urbana, outra vez en subida, continuo
tirando a os douscentos metros, na derradeira rotonda miro para atrás e vexo
que lle saco moitos metros aos que veñen detrás. Non o podo crer, ninguén me
colleu na baixa e ninguén vaime esprintar.
Resultados:
fago meta en 24.40´´ para unha distancia de 6.450 metros polo que o ritmo ao
quilómetro foi de 3.49´´. A sorpresa chegou ao ver as clasificacións: de 20 na
xeral, sobre 821 atletas, e de 1º na de veteráns 3.
Se o sentenciou así Paloma, amen e a correr!
ResponderEliminarBisous